Als een dier last krijgt van kale plekken, kunnen daar een aantal oorzaken voor zijn. Hij kan last hebben van jeuk en krabt zichzelf daarom net zolang tot er een geïrriteerde huid en vachtverlies ontstaat. Jeuk kan veroorzaakt worden door bijvoorbeeld stoffen in de omgeving, stoffen in de voeding of contact met dingen (zoals bijvoorbeeld een vlooienband). Als een kat een te actieve schildklier heeft, merk je dit doordat de kat zich onrustig en opgejaagd gedraagt, veel eet en drinkt, maar toch te mager is. Dit zie je vooral bij oudere katten en ook als de dieren suikerziekte hebben, zie je dezelfde verschijnselen. Deze katten zijn de hele dag in de weer met vachtverzorging, waardoor er kale plekken zullen ontstaan.  Een andere oorzaak voor kaalheid kan psychisch zijn.  Als katten worden geconfronteerd met een stressvolle situatie, zullen zij zichzelf overmatig gaan verzorgen en likken en zullen in sommige gevallen zelfs plukken haar uit hun vacht trekken. Vaak is de oorzaak terug te vinden in de directe omgeving van de kat. Dit kan een verhuizing zijn, een nieuw interieur, of de geboorte van een baby.  Soms komt het voor dat een kat spontaan zijn haar verliest door nervositeit of koorts, maar ook schimmelinfecties kunnen ervoor zorgen dat een kat haaruitval krijgt. Het is van belang eerst uit te zoeken of er eventuele directe oorzaken aan te wijzen zijn als een kat last krijgt van kale plekken of haaruitval. Mochten er geen aanwijzingen zijn, laat een dier dan altijd nakijken door een dierenarts. Hij kan de juiste diagnose stellen en een passende behandeling starten.